بیست و پنج.

ساخت وبلاگ
 یه فکری هست که می گه این رنگی رو که من دارم از این جسم می بینم آدم دیگه ای نمی بینه، در واقع رنگی که می بینه همون ه ولی دقیقا م همون نیست. ینی هیچ وقت نمی شه که دقیقا دو نفر رنگ یه چیزی رو یکی ببینن، به هر حال یه تفاوت جزیی داره.

 شاید بشه از این جهت بهش نگاه کرد که چیزی رو که من دارم می بینم، کسی نمی تونه ببینه و حس خوبی بده؛ ولی اون تهش، یه جایی، ترسناک می شه. این که داره یادآوری می کنه همیشه تنها هستی، ترسناک ه.

 تنها بودن به این معنی نیست که بخوام بگم خدا رو نداری، نه؛ این ه که هر چه قدر هم یه سری آدما بهت نزدیک باشن، باز نمی تونی بگی که تنها نیستی، همیشه هست این تنهایی ه و می مونه باهات، تا آخرش می مونه.

 خب یه کم شاید عجیب باشن این فکرا، ولی به نظرم واقعیت دارن؛ هر جفتشون.

عکس نوشت: "رفتی و خیالت، زمانی، نمی کند مرا رها".

دنیای آبی یک ماهی قرمز...
ما را در سایت دنیای آبی یک ماهی قرمز دنبال می کنید

برچسب : بیست و پنج باند,بيست و پنج باند,بیست و پنج هفتگی بارداری,بیست و پنجمین المپیاد شیمی,بیست و پنجمین همایش بانکداری اسلامی,بیست و پنجم بهمن,بیست و پنجم ذی القعده,بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر,بیست و پنج باند همیشه باهمیم,بیست و پنجمین کنگره فیزیوتراپی ایران, نویسنده : thenegzo بازدید : 161 تاريخ : جمعه 26 شهريور 1395 ساعت: 7:14